Kendiyas Ailesi ile tanışalı yaklaşık 2 yıl oldu. Vesile olanlardan Allah razı olsun. Başlangıç sebebimiz bir çoğumuzun da muzdarip olduğu hastalıklarımdı. Zamanla ilmi tanıdıkça ve kardeşlerimizin özverisini ve ilim anlayışını gördükçe başka düşünceler hasıl oldu. ilim beni değiştirdi, dönüştürdü. Allah hepsinden razı olsun.
Ne anlatıyorum? Nereye varmaya çalışıyorum?
Kısaca anlatayım efendim;
Yakın zamanda bir kardeşimiz bizlere ulaştı. Kendi bildiklerim kadarı ile yardımcı olmaya ve doğru olana yönlendirmeye çalıştım. Soru ve sorunlarını dinledim. Bu diyaloglar esnasında kardeşimizde şöyle bir duygu hissettim;
– Bizler çok temiziz, günahsızız ve her şeyi doğru yapıyoruz. Allah’ın seçilmiş ve özel kullarıyız. Kendisinin ise; günahkar, tebliğleri tam olarak yapamayan, eksik ve ayıplanma korkusu yaşayan bir ruh hali ve düşünce yapısı vardı.
Buradan yola çıkarak tüm dertli kardeşlerimize şunu iletmek istiyorum;
Derdine derman arayan kardeşim hepimiz günahkarız, eksiğiz, kusurluyuz. Ayıplamak ve yargılamak bizim işimiz değil. Bizlerde Allah’ın bir kuluyuz ve kul başka bir kulun hatasını araştırmaz ve sormaz. Yargılamaz. Yargılayamaz.
Namaz kıldın mı? Oruç tuttun mu? demek bizim haddimize değildir.
Müslüman bir kardeş olarak soracağımız sorular şunlardır;
– Karnın aç mı?
– Bir ihtiyacın var mı?
– Yardım edebileceğim bir konu var mı?
Ayrıca en önemli konuya geleyim. Kendi adıma, çoğunuzdan daha günahkarım. Şahsi günahlarım zaten boyumu aşmış durumda.
Haricen ve daha önemlisini de anlatayım;
Bu ilim ile tanışmadan önce de namazlarımı kılardım ama düzenli değildi. İdrak zaten yoktu ve şekilden ibaret bir ibadet anlayışı vardı. Allah Teala her taraftan bana ulaşmışken, Peygamber Efendimiz son nefesinde bile “Ümmetim” demişken, hakikati anlamadım. Gerçek mânâda sevemedim. Kalbimi veremedim. Ne zaman hastalık konusu hortladı işte o zaman kayış koptu. Doğal olarak hastane ve şifalı otlar ile derman aradım. Bunda bir sorun yok. Çünkü gayret etmek fiili bir duadır.
Allah dilerse her şey olur ancak,
KADER GAYRETE AŞIKTIR.
Ancak asıl sorun çözümü kullarda aramamdı. Bir hoca arayışı içine girdim. Neyse ki ulaşamadım ve vazgeçtim. Sonrası vesile olan kardeşimizle tanışmamdı. Oradan gelecek haberi dört gözle bekler oldum. Tebliğ ibadetleri yapıyordum ama hedef farklıydı. Allah rızasını değil, şifayı arıyordum. Ama yanlış şekilde. Her şeyin sahibi olan, gücü ve kudreti yeten Allah Teala’yı anlamıyordum.
O’ndan istiyordum ama gerçekte bana ulaşan kardeşimizden ve maneviyattan bekliyordum.
Günah olarak; “Haşa Allah Teala’yı eksik görmek, başkasından umut dilenmek, rızık dilenmek, kulları razı etmeye çalışmak ve onların beğenisini kazanmaya çalışmak” bana yeterde artar.
AMAN ALLAH’IM. SEN AFFEYLE BİZİ.
Bizler kendi derdimize yanıyoruz dostlar. Sizlerin günahlarını yargılamıyoruz, ayıplamıyoruz. Sizler için de üzülüyor ve dua ediyoruz. Kendi hayır hasenatlarımı, Allah Teala’nın lütuflarını, hakkını aldıklarıma, derman arayanlara ve tüm imanlı kullarına hediye ettim. Bu dünyadan sadece TEMİZ BİR İMAN istedim.
Sizlerin yardıma ihtiyacı varsa, bizlerin yardım etmeye ihtiyacı var,
Sizlerin duyurmaya ihtiyacı varsa bizlerin duymaya ihtiyacı var.
Rabbim her birimize kurtuluşumuzu, sağlığımızı ve O’nun rızasına ulaşabilmeyi nasip etsin. Amin
Selametle
2 yorum
Ben amcam için istihare talep etmek istiyorum nasıl ulaşım sağlayabilirim.
Kendisi sürekli okuyan,zikir çeken namazlarını ve gece namazları dahil aksatmayan birisi. Geçen yillarda görüntüsü açıldı ve şeyhim bana pos verdi diyerek çöpleri karıştırmaya başladı ardından psikiyatri de yattı ve ilaçlardan sonra ise şimdi Parkinson oluştu aynı zamanda kimseyle çok görüşmez. Ne dersek diyelim kendi bildiğini yapar..
Cevabınız mail adresine gönderilmiştir Muhammet Bey