“Ömrümün hülasası sadece şu üç kelimedir; hamdım, piştim, yandım.”
Hz. Mevlana
Ham olmak, pişmek ve yanmak. Önce ateş var ki pişiyorsun. Sonra sen de ateş olup yanıyorsun. Ve nice ham olanları pişiriyorsun. Bilinen yönleri kadar bilinmeyen anlamlarda taşıyan derin ve farklı yorumlanabilecek olan bir söz. Kalbime düşen yönü ile inceleyelim.
Yanmak, Allah Sevgisi, Kur’an Sevgisi, Peygamber Sevgisi ile
YANMAK, YANARAK YOK OLMAK, YOK OLARAK VAR OLMAK
Peki;
– Nasıl yanarız ve ateş oluruz, yok oluruz?
– İnsan Rabbine en çok ve en samimi ne zaman yöneliyor?
– Allah neden günah işleyecek kullar yarattı?
Bir gönlün yanması için PİŞMAN OLMASI gerekir.
Pişman olmak için günah işlemek gerekir.
PİŞMANLIK İLAHİ AŞK ATEŞİNİN KIVILCIMIDIR
Pişmanlık, İlahi aşk ateşinin kıvılcımıdır. Bu kıvılcımdır Allah’a yönelten ve samimiyeti arttıran.
Neredeyse herkes Allah’ı sevdiğini söylüyor, ancak neden çok az insan Allah’ın sevgili kulu olabiliyor? Kalpte pişmanlık yaşamayan gerçek mânâda pişmiyor, ham olarak kalıyor. Halis, saf Allah Sevgisi pişmanlık ile başlıyor. Kalp kazanı ancak ondan sonra ısınmaya ve kaynamaya başlıyor.
Ve insan kendini bu kazanda pişiriyor.
Hamdım, piştim, yandım sözü sadece acılar, hastalıklar, dertler ile pişmek anlamında söylenmediği açıktır. Tek nefsi mertebelerden geçmekte değildir. Bu dertleri Hakk’ın gözü ile görebilmek ve kabul edebilmekle ilgilidir.
Diğer yönü gönlüme düşen ve beni düşündüren ise;
Hata, kusur ve günahlarımızın farkına vararak PİŞMANLIK yaşamaktır. Asıl bizleri pişiren pişmanlık ateşinin bizi yakmasıdır. Pişmanlık ateşi ile gönlümüzü kaynatmaktır. Pişmek ve olgunlaşmaktır. Pişerek lezzetli, kokusu ile görüntüsü ile iştah açan bir yemek gibi olmaktır.
Gerçek manada da önce yanacak bir cevher olmalıyız (ki taşlar yanmaz) sonra bir kıvılcım bizi tutuşturuyor, yanıyoruz harıl harıl ve bizler yok oluyoruz. Küllerimiz kalıyor. Aslında yanarak bedenimizden ayrılıp enerjiye yani içimizde var olan ama bilmediğimiz, görmediğimiz boyuta geçiyoruz. Aslımıza rücu ediyoruz. Ve asıl o zaman var oluyoruz. Rabbimize yüklerimizden, nefsani isteklerimizden, günahlarımızdan sıyrılarak ulaşıyoruz. Rabbim saf ve temiz bir biçimde kendisine ulaşabilmeyi nasip etsin. Amin.
NEFSİN MÜSLÜMAN OLDUĞUNUN İŞARETİ NEDİR?
NEFSİMİZİN MÜSLÜMAN OLDUĞUNU NASIL ANLARIZ?
Bu konu üzerine Kınalı Mustafa Hocam’a;
– Pişman olan nefis midir ruh mudur? diye sordum,
Nefistir cevabını verdi.
– Nefis günahlarından pişman olduğuna göre İMAN ETMİŞ MİDİR? diye sordum,
Tasdik etti ve onayladı. Buradan anladığımıza göre günahlarından pişman olan nefis müslümandır.
PİŞMANLIK DUYGUSU = MÜSLÜMANLIK İŞARETİ
Buradan da anlayacağımıza göre;
PİŞMAN OLMAK ASLINDA NEFİSİN MÜSLÜMAN OLMASIDIR
Selametle